WE DID IT! De 10 kilometer gelopen én ruim 3.000 euro opgehaald! 💪

Nu het stof van de IJsselloop (en zeker op het Zwarte Pad was er door de droogte een hele hoop stof!) is gedaald, en we gewoon weer op weg naar werk zijn, neem ik even de tijd voor deze laatste blog. Laatste? De laatste. Want: we did it.

Ja, écht, lieve mensen: HET IS GELUKT! Ik heb de 10 kilometer van de IJsselloop succesvol afgerond! En wel met de volgende tijd:

Wauw. 01:02:20! Ik mikte op een uur en een kwartier, dus dat ik 10 kilometer in iets meer dan een uur heb afgelegd, dat overstijgt mijn wildste dromen. In pure euforie, en met de hulp van mijn 8-jarige nichtje de laatste 500 meter, liep ik naar de eindstreep! Mijn achillespezen hebben zich kranig geweerd en op het eind zat er dus zelfs nog wat extra energie in de tank.

Mijn lichaam kan meer aan dan ik dacht! 💪

Maar het mooiste aan dit alles? Mijn moeder stond met bord en al aan de zijlijn, te juichen voor haar zoon! Op dat bord stond: Rennen voor je leven moeder! 🥰

Ze stond er met de rollator van mijn oma, dat dan weer wel. Want dat is de realiteit: ze kan niet meer lange tijd stilstaan zonder een vorm van steun, of zonder even te moeten zitten. Gelukkig is mijn moeder mentaal sterk en wijst ze hulpmiddelen niet van de hand. Ze doet het goed.

Ook mijn zus, zwager, oom en tante stonden aan de lijn, en ook mijn schoonfamilie was present. Ze stonden óf te juichen, óf te vrijwilligen, óf hadden zelf kilometers in de benen. Dat maakte het écht een feest. Puur geluk.

Met jullie hulp hebben we bovendien ruim 3.000 (!) euro opgehaald: het driedubbele van wat ik ooit bedacht heb op te willen halen voor ParkinsonNL! Dat is echt niet normaal. Dat is echt een heel mooi gebaar naar al die mensen die met de ziekte van Parkinson te maken hebben of nog te maken gaan krijgen. Drieduizend(ennegentig)maal dank aan alle donateurs! 🙏

Hardlopers zijn doodlopers? Mooi niet!
Hardlopers zijn hooplopers.