Week Zeven van Sardinië naar Nettuno

Week Zeven van Sardinië naar Nettuno

Ik mopperde wel over de overgeorganiseerde en te grote mega-camping in Isuledda maar als ik zo iedere dag zou kunnen ontbijten met zicht over de Sardijnse baai dan zou dat toch fantastisch zijn!

Na het ontbijt ging ik weer op de fiets op weg naar de Costa Smeralda dat bekend staat vanwege kristalhelder water, ontelbare baaien en unieke granieten rotsformaties die zijn uitgeslepen door de wind. De geurige aanwezigheid van Mediterrane bloemen en planten maken deze plek één van de mooiste natuurlijke omgevingen ter wereld.

Langzamerhand zie je de sfeer naar steeds luxer en duurder veranderen. Mn aan de reclame 

uitingen langs de weg….

Het is duidelijk geen hoogseizoen in de haven of de bootjes zijn met het mooie weer op zee.  De haven is nagenoeg leeg. 

In het dorpje Porto Cervo een mooie ontmoeting met Leonard uit Dublin. Hij wilde alles weten van mijn fiets en tocht. Prachtige man. Hij was vroeger liefhebber maar de Guinness heeft de omvang van zijn buik toe laten nemen en dat maakt het fietsen lastiger. Het zal ook wel een beetje de leeftijd en z’n artrose zijn. Geweldig aardige kerel!

Heb hem ook nog een paar van mijn foto’s die ik in Dublin heb gemaakt laten zien en zei dat het een geweldige stad is! Hij was trots op Dublin. 

Onderweg kwam ik 2 grote schildpadden 🐢 tegen, één liep er op de weg en een net gestopte automobilist heeft de schildpad het leven gered. De ander zat lekker aan de kant van de weg gras te eten en “schoot” weg toen ik ‘m opmerkte en op de foto wilde zetten

Onderweg maak ik foto’s deze route noemde ik: De valei van de afgekloven appel. Zie de foto. 

Onderweg bedenk ik me dat de heuvels van Sardinië anders zijn dan op Corsica, ‘t fiets wat vlakker, je gaat er meer omheen en tussendoor. Goed te doen! Na aangekomen te zijn op de camping, plek zoeken, tent opzetten, zee of zwemban in en even afkoelen na een mooie tocht!

Porto Cervo was leuk om te zien, ik was benieuwd naar de fameuze Costa Smeralda. Beetje opgeklopte sfeer is het allemaal wel. 

Nadat ik m’n tentje had staan even richting Olbia gefietst naar een supermarkt. 

Net na terugkomst kreeg ik een buurman, een motormuis. Herbert. Hij was gevallen met de z’n motor. Hij had gereedschap bij zich maar niet het juiste. Ik kon hem helpen, m’n overgewicht aan bagage is het toch wel handig gebleken. 

Z’n richtingaanwijzer konden we fixen met ducktape en z’n handvat met m’n hamer( waar een tang in zit) en m’n inbussleutels van m’n fietsgereedschap. 

Op 11 mei in de avond kan ik een SPECIAAL BERICHT op Polarsteps zetten: Vandaag is er weer een bijzondere mijlpaal gepasseerd!! 

In totaal is er nu € 7501,- aan donaties voor ParkinsonNL binnengekomen!! Dat is drie maal het vooraf gestelde doel!

Lieve mensen, dank jullie wel!!! Dit maakt deze fietstocht onvergetelijk en mij ontzettend trots dat we dit met elkaar bijeengebracht hebben om die rotziekte Parkinson het ontstaan te leren begrijpen en dan ook en vooral de klachten te verminderen of zelfs Parkinson de wereld uit te helpen!! Op z’n Italiaans: Grazie Mille 1000x DANK!

Na weer een mooie dag gister, had ik heerlijk geslapen. Redelijk bijtijds was ik op, ontbeten, douchen, was gedaan ga ik straks op de fiets naar Olbia. 

Ik las op internet over Olbia: De stad wordt door veel mensen als doorreisplaats naar de Costa Smeralda gezien. Zonde, want Olbia is een prachtige stad met een rijke historie, die de moeite van een bezoek zeker waard is.

De oude Grieken noemden deze stad niet voor niets Olbía, oftewel ‘gelukkig’. Hoog tijd om nader kennis te maken met deze verborgen parel van Sardinië! In Olbia regende het flink!

Na het bezoek aan Olbia naar de supermarkt en het avondeten bereiden.  Met ui en spek maak je alles lekker zei mijn vader vroeger. Vandaag gnocchi, pommodore tomaten, uitje, kruiden en spek. Mmm lekker! De Sardijnse rose en salade maken het feestmaal compleet.

‘s morgens afscheid genomen van Herbert. Misschien zien we elkaar vanavond nog bij de boot. Hij vaart om 22:00 uur naar Livorno. Zelf vaar ik 22:30 naar Civittavechia. Daar kom ik morgen vroeg aan en dan fiets ik door naar een camping vlak bij Rome. Daar blijf ik dan 4 nachten. Voor vertrek nog even contact met Jos en Carla gehad, blijkt dat we bijna geheel overlappen met een bezoek aan Rome. Carla moet zingen en Jos komt mee. Toeval bestaat echt! Natuurlijk treffen we elkaar, Carla heeft me uitgenodigd om haar voorstelling bij te wonen. Daar zeg ik geen nee tegen. 

M’n tent mag langer op z’n plek blijven staan, laat uitchecken ;) Ik ging een stukje fietsen, strandje opzoeken, zwemmen en wat boodschappen doen en dan na het eten alles inpakken en naar de haven. Ik ging op weg naar Golfo Aranci, het blijft hier schitterend op Sardinië. 

Dat was het laatste dagje Sardinië, In stijl afscheid genomen. Heerlijk gegeten aan de haven, mooiste strandje in de omgeving gevonden( na een hele goede tip, bedankt Jetske) lekker gezwommen, nog een paar boodschapjes gedaan en dan alles ingepakt en naar de veerboot, op weg naar Rome!

Ingescheept, kamer toegewezen gekregen, 22:30 afvaart. Er lagen vier van deze giga boten in de haven. Vanuit Olbia varen ze naar Civittavechia, Livorno, Genua en Toulon. 

Herbert vertrok 22:00 naar Livorno. We zouden nog even zwaaien maar er liggen twee schepen tussen. Dus ik groet hem online: Herbert, behouden vaart en wel thuis!

Na het inschepen rondje gemaakt over het dek en door de gangen en restaurant/bars enz. Voor het uitvaren dacht ik weet je wat ik ga lekker douche op mijn gemak. Had ik op de camping willen doen maar wilde niet te laat komen. 

Hoor ik ineens heel veel water naar beneden komen, niet bij mijn douche maar op de gang!!! 

Hoop herrie, drukte op de gang, stond plm 3 cm water in de gang en het water kwam flink uit het plafond lopen. Ik maar even een shirt aangetrokken en m’n neus buiten de deur laten zien. 

Ik werd direct gecommandeerd mijn kamer te ontruimen en bij de receptie te melden voor een andere kamer. Alles is goedgekomen en heerlijk geslapen! Gewekt door de intercom. Ontbijtje en koffie gehad. Bijna aan land en dan weer op de fiets richting Rome. We waren nog op zee en werden “achtervolgd” door een groot cruiseschip, Civitavechiccia is een grote havenstad en daar komen grote schepen de haven binnen. 

Arrivato a Roma!!

Weer een mijlpaal, vroeg van de boot vertrokken (07:30) paar keer gestopt voor wat eten en drinken en 13:30 op het St. Pietersplein. 

Het was enorm druk! Heel veel mensen op het plein en in de rij voor de Sixtijnse Kapel. Wachttijd halve dag minimaal. 

Ik fiets rustig naar de camping, paar boodschapjes doen, lekker douchen en vervolgens relaxen en kom een dag later wel. 

Rome is bereikt! Doel is in zicht! 

Rome is natuurlijk de hoofdstad van Italië en de grootste stad van het land. Maar Rome was natuurlijk ook de hoofdstad van het Romeinse Keizerrijk en zo’n beetje drieduizend jaar oud. Het historische stadscentrum staat dan ook op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO en dat is niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat de Eeuwige Stad één groot openluchtmuseum is.

De belangrijkste bezienswaardig zijn het Colosseum, het Forum Romanum, het Pantheon, de Sint-Pietersbasiliek, de Trevifontein en het Monument van Victor Emanuel II.

 Rome beleven, maar vanmiddag aan de “hand van Jos” die hier een jaar heeft gewoond en Carla heeft leren kennen. Carla sluit later aan vandaag. Ik ging met de trein/metro. De stempelmachine gevonden, was wel even zoeken maar oke! Laatste keer Parijs kreeg ik een boete. 

Het was een mooie dag was dat! Gisteren letterlijk ten strijde gegaan in Rome, s’morgens na het ontbijt met de trein/metro naar Flaminio station en vandaar uit wandelend door de stad. Wat is Rome toch een bijzondere stad. Zoveel geschiedenis die je terugziet in de vele prachtige Romeinse overblijfselen van de afgelopen 3000 jaar. De vele foto’s hebben jullie gister al voorbij zien komen. 

Rond 10:30 was ik in Rome, de entree gemaakt via Piazza del Poppolo en daarna wandelend/dolend door de stad. Lekkere koffie gedronken, de sfeer in je opnemen, wat souveniertjes gekocht en maar rondkijken naar de mensen, gebouwen, de gekte in het verkeer. Prachtig!

Rond 13:30 trof ik Jos bij het Colosseum. Jos heeft een tijd in Rome gewoond en wilde me van alles laten zien. We zijn eerst gaan lunchen en dat liep qua tijd een beetje uit de hand. Dit kwam door de slechte logistiek van het restaurant maar ook omdat we weer veel zaten te kletsen. Dat was mooi! Na de lunch wandelen door de stad, het Colosseum , Circus Massimo (je weet wel van Ben Hur) waar vroeger de wagenrennen zich afspeelde en naar “het Sleutelgat”. Vervolgens langs de sinaasappeltuin. bekijken, wachtrijen omzeilen en banjerend van terras naar terras.

Rond half acht hadden we met Carla afgesproken in Trastevere. We hebben daar heerlijk gegeten, onder andere de Suppli en pizza Calzone. 

Suppli is een klassieke voorgerecht dat je in Rome kunt vinden, vaak gegeten voor pizza, maar ook als streetfood wanneer je 's middags iets moet eten. Het is een klassieker van de Italiaanse keuken geworden. Wanneer je de Suppli opent, smelt de mozzarella langzaam uit de rijst en vult de geur van tomaat en kaas de lucht, lekker!

Na het eten moest ik snel op pad, op de info van de camping stond dat de trein/metro terug naar de camping 22:30 voor het laatst reed. Niet dus! Tja wat dan, gelukkig was er een vriendelijke dame die me op weg hielp. Via een tram en nachtbus kwam ik rond 23:50 aan bij de camping. De bus zat echt propvol en moest me bij Due Ponte werkelijk naar buiten worstelen. Maar als ik m’n luchtbedje ruik houdt niemand me tegen.  Het was een mooie dag met meer dan 30.000 stappen gelopen te hebben excl. 12 verdiepingen aan trappen. Een kleine blaar op mijn grote teen neem ik dan maar voor lief.

De volgende dag opnieuw na het ontbijt weer even Rome en in de namiddag even opfrissen en dan eind van de dag naar Villa Borghese voor het concert van oa. Carla. 

S’morgens eerst kennis gemaakt met Guido uit Maastricht. Hij is ook op z’n fiets naar Rome komen fietsen. Het is een ervaren lange afstandsfietser. Santiago heeft hij eerder ook gedaan. Ook Guido heeft mooie verhalen van onderweg hier naar toe. Dat is toch ook wel heel leuk van fietstochten. Je komt zoveel verschillende mensen tegen. Guido is gepensioneerd en werkte in het Academisch in Maastricht, we zullen nog wel meer verhalen delen de komende dagen. 

De dag zelf weinig gelopen maar wel lekker Rome in geweest., maar op de fiets.  Alle highlights hebben nu de revue gepasseerd en staan op de foto. Bezoeken komt wel weer een andere keer. Door alle ophef met een nieuwe paus, het graf van Franciscus en het jubeljaar is het echt overal ontzettend druk. 

Kwam onderweg nog een paar Spaanse kardinalen tegen en die ook maar even op de foto gezet. 

De voorstelling in Borghese, was een combinatie van piano, viool, poëzie en zang. De poëzie: ik versta er niets van van het kwam wel binnen. Bijzonder mooi. De pianiste/gastvrouw begeleide alles op de piano en speelt vol passie. 

De jonge dame met de viool speelde prachtig en zeer gevoelig. En Carla, zij zong prachtig met volledige controle over de stem en kwam sterk en zuiver binnen. Na afloop was er “ netwerken” en een hapje en een drankje op het terras met uitzicht over het park. Mooi om mee te maken. 

In de vroege ochtend een wasje gedaan, ontbeten en op het gemak ingepakt. Klaar voor vertrek! Ik ga een dag eerder dan gepland weg uit Rome. Wat was het ontzettend druk in Rome! De combi van het jubeljaar en de inzegening van Paus Leo zullen er tezamen wel verantwoordelijk voor zijn. Ik stapte op m’n fiets en ging richting de kust en dan richting Napels. Wat was ik blij dat ik net m’n bandjes had op gepompt en een verend zadel op m’n fiets zit. De wegen zijn slecht. Met het St. Pietersplein zo 15 km achter me is de rust weer terug en de luchtkwaliteit een stuk vriendelijker. 

Over de Via Appia natuurlijk, dat hoort bij Rome bezoeken. Ik heb geen spijt dat ik uit Rome ben vertrokken. Aan het eind van de via Appia kom ik een tunneltje tegen, dat ging maar net goed met ingeklapte spiegel. Wel drie keer m’n helm gestoten aan het plafond van de “tunnel”. Ik ben erg blij met mn fiets, Snel fietsen zijn echt topfietsen!!!! En dat bedoel ik niet om reclame te maken want dan moeten ze eerst doneren!! Na een mooie tocht over de Via Appia Antica rechtsaf geslagen richting de kust. Aangekomen in Nettuno. Een familiecamping met veel vaste plekken en op z’n Italiaans.  De ontvangst was erg vriendelijk en de campingbaas vroeg waar ik vandaan kwam. Hij gaf direct als reactie dat ik niet goed bij m’n hoofd was. Vervolgens kreeg ik een mooi plekje. 

Net voor aankomst was ik gevallen met m’n fiets. Ik kwam van een slecht pad af dat nog slechter werd en in zand over ging. M’n snelheid was nog te groot en ging onderuit. Dat was een prima plek om te vallen!! Lekker zacht en dus niets aan de hand. Dat had vanmiddag op de Via Appia natuurlijk eerder kunnen gebeuren met dat slechte pad en al die stenen. Ik mag weer van geluk spreken.

De campingbaas, die bij mijn aankomst zei dat ik niet goed bij m’n hoofd was, nog een keer gesproken. Dus op de fiets vanuit de  Paesi Bassi…..Hij vroeg of ik op weg was naar Rome of naar Napels….Napels dus onder het mom “Eerst Napels zien en dan sterven maar nu nog even niet!” 

In het Italiaans kennen ze dat spreekwoord ook, zei hij: “Vedi Napoli e poi mori”. Samen op de foto? Tuurlijk en say Cheese sprak hij lachend en dan doe je dat!