Derde week Ste. Marie- Cordelle

16 april, klaar voor vertrek! Na een heerlijk verblijf bij Jos en Carla ga ik weer op pad. De route staat vast, het weer is redelijk, de route loopt na een paar heuvels meer af als op, dat is fijn!

Onderweg, nagenietend van een prachtig samenzijn met Jos en Carla. M’n zitvlak is ook er ook blij mee! 

Het fietsen gaat lekker, het is droog, licht windje en het hoogteverschil is in mijn voordeel. Met het vooruitzicht van een rijke beloning in de vorm van een verblijf in: https://www.leheronpourpre.fr Van horen vertellen een beleving! Martin en Jolanda, de eigenaar van Le Heron Pourpre, zijn vrienden van Ed en Marianne. Van de laatste twee kreeg ik op mijn afscheid hier een overnachting en diner cadeau. Echt superlief.

Woensdag 16 april is het de Dag van de Fietshelm, en de Nederlandse Vereniging voor Neurologie vraagt hiervoor aandacht. Ik onderschrijven het belang van preventie van hersentrauma’s, en een fietshelm dragen is een eenvoudige maar effectieve manier om je hersenen te beschermen. Ik heb in de praktijk meermaals gezien hoe ernstig hersenletsel na bv een fietstrauma het leven kan ontwrichten. 

Aangekomen in Cronat, het ging lekker op de fiets! Droog over, benen moesten wel weer even opstarten maar geen klagen! 

Omdat ik iets te vroeg ben verken ik het dorp. 

Ook hier weer een monument voor diegene die hun leven gaven voor het vaderland. Ik heb zo langzamerhand het idee dat het gietwerk is. Je ziet hetzelfde standbeeld in velen dorpjes. Zelfs soms in kleuren geschilderd.  En de perkpaaltjes zijn bom/granaathulzen. Pieter Sneep maakt me attent op een boek, van Pierre Lemâitre ( Tot ziens daarboven) Volgens mij is het zeer de moeite waard na het lezen van een korte samenvatting op Bol.com. Het boek staat nu op m’n favorietenlijst voor als ik weer thuis ben. Aankomst in Le Cronat, wat een geweldig onthaal door Martin en Jolanda! Je kent het wel, het gevoel van direct in de watten gelegd te worden, juist dat!!  En dan ligt er ook nog post op je kamer! Zo ontzettend lief! Ik ben niet snel verlegen maar nu toch wel een “beetje”! Nogmaals een hele grote dankjewel en dikke digitale knuffel. Het voorstel om een kistje wijn achterop de fiets mee te nemen, leuk maar dan gaat niet lukken.

Ik krijg een prachtige kamer, een zitje binnen en buiten, een biertje bij ontvangst en de uitnodiging om plm 19:00 aan tafel te verschijnen voor het diner…..Wat is het leven toch mooi!! Het is een heerlijk diner: zeer smaakvol, mooi gepresenteerd, in een goede sfeer. Echt top!

De volgende ochtend is er sprake van een beetje grauwe lucht maar, gelukkig droog. De voorspellingen zijn wel nat. Ik ga het zien. Vandaag richting Marcingy/Roanne. Maar eens kijken hoe vandaag het asfalt weer onder me door zal rollen. Grotendeels fietspad. 

Onderweg valt me op dat bij iedere weide die ik voorbij fiets dat er allemaal nieuwsgierige koeien (Charolais) staan. Zou de slager ook een oranje jack aanhebben? Of denken ze wat doet die gekke hollander op de fiets hier? Ik denk het laatste.  Tijdens m’n lunchstop in Digoin, een heel rustig dorpje aan het kanaal langs de Loire. (Ze hebben hier heel wat meters kanaal gegraven door de jaren. Respect voor al die arbeiders die dat hebben gedaan. Zo verschrikkelijk veel km’s achter elkaar!) 

Vanochtend kreeg ik van Jolanda en Martin nog een lunchpakket mee. Op het dorpsplein geniet ik ervan! Heel voorzichtig komt het zonnetje door de wolken…… wie weet heb ik weer geluk vandaag. Ineens hoor ik een ooievaar! Ik kijk rond en zie: er zit een nest boven op de kerk. Prachtig, er kwam er net één aanvliegen met voeding voor de ooievaarskuikens. Prachtig, “Beleef de Lente” maar dan in het echt  

Aangekomen op de camping in Chambilly. Het was een lekker dagje met op het slot nog een forse Col. In totaal plm. 75-80 km afgelegd met een omweggetje via de franse fietspaden (Voie Verte), ’s-middags heb ik onderweg wat regen. M’n kleding heeft het gelukkig goed gehouden. Dat geeft weer vertrouwen voor het verdere verloop. 

Op weg naar de camping kwam ik langs een redelijk grote supermarkt en kon dus voldoende proviand inslaan. 

De volgende ochtend: Het zonnetje schijnt, vanochtend wakker worden in Chambilly met de beestjes, natuurlijk vogeltjes, de haan, de koeien en de schaapjes op 3 meter van m’n tentje. Hoe landelijk wil je het hebben? De tent en het grondzeil waren behoorlijk nat, deze kunnen lekker even drogen in de zon en ik doe mijn warming up. Begrijp

Me niet verkeerd, ik ook lui in m’n stoel in de zon. Heerlijk! Na het ontbijt de fiets gepakt en weer op pad. De lastige col van gister werkt straks in het voordeel. Razendsnel bereik in Marcigny. Vandaag richting Feurs, dit ligt thv Lyon alleen dan wat meer westelijk. Normaal gesproken ( let wel normaal, want het was de afgelopen tijd erg slecht aan de kust) en dat weet ik uit ervaring is dat ten zuiden van Lyon het weer altijd iets beter is. Ik wacht het maar af. 

Onderweg maak ik even een koffiestop. Aan de de voie verte staan verschillende pleisterplaatsen. De voie verte: Op het oude treinvak hebben ze een geasfalteerd fietspad gemaakt. De oude stationnetjes staan er nog. Onderweg oom je ook nog wat spoorwegcuriosa tegen. 

Een boer is op z’n land bezig en de ooievaars denken daar is wat te eten!! Ik tel er 6. Even later nog een korte stop, opnieuw langs een kanaal. Ik heb bij. De bakker een mini quiche Lorraine gekocht die peuzel ik even op, erg lekker en voedzaam. Het blijft hier prachtig. Achter de bomen verschijnt soms het vulkaanlandschap van de Auvergne. Met natuurlijk de Puy de Dome als kroon. Ik zal jullie alvast uit de droom helpen, die ga ik niet op! 

Maar toen…Het ging even iets anders…. Had gedacht: vroeg op de camping eerst paar boodschapjes en dan m’n wasje doen…..helaas camping dicht! Tja toen toch maar 15km verder….je voelt het al aankomen …..achter twee flinke heuvels! Valt echt niet mee met bepakking én boodschappen…..

Onderweg wordt ik ingehaald door twee jongens op die hele mooie licht carbonfietsjes, ze keken meewarig en riepen me toe: Bon courage! Vervolgens fietste ze stapvoets verder…. Gelukkig ze hadden het ook zwaar!

Het is hier wel erg mooi, als m’n hartslag en ademhaling teveel oplopen stop ik gewoon aam de kant van de weg en kom weer een beetje tot rust. Zo kom ik wel boven. De franse automobilisten geven me wel volop de ruimte, erg fijn!

Aangekomen op de camping in Cordelle zoek ik een mooi plekje in de zon met een prachtig uitzicht! De heuveltjes ben ik dan alweer vergeten. Niet zeuren Sengers, ik ken zoveel mensen die dit, wat ik nu doe, graag zouden willen doen en het echt niet kunnen vanwege hun gezondheid, dat is pas pittig! 

Op de avond van de 18e april krijg ik een bericht: Dit is toch zo geweldig mooi!! De tussenstand op de ParkinsonNL site is de €7000,= gepasseerd!! Nogmaals alle donateurs, anoniem en met naamsvermelding: ENORM BEDANKT VOOR JULLIE STEUN VOOR MIJN PARKINSON-NL SPONSORFIETSTOCHT!!

Ik blijf dus twee nachten in Cordelle, ben heerlijk lui! Na een ontbijtje,douchen, scheren m’n wasje doen en dan verder eens bedenken hoe de dag van morgen er uit moet gaan zien…..

Het is licht bewolkt, soms stevig windje maar de temp is goed. 

Morgen is het Pasen! Ik wens jullie allen een: Vrolijk Pasen!

 ( samen op de foto met Martin en Jolanda van Le Heron Pourpre)