In 2018 kreeg mijn vader de diagnose Parkinson. Op dat moment hadden we geen idee wat er op ons af zou komen. 'Het is niet dodelijk', zei mijn vader direct om me gerust te stellen, 'Je kunt er nog jaren mee leven'. Niets bleek minder waar. Hij holde achteruit: stijfheid in zijn spieren, steeds moeilijker lopen, geen balans, moeilijker praten, bijna geen mimiek meer in zijn gezicht. Wat heb ik gezien hoe deze ziekte zijn leven overnam, ons leven overnam. Hoe hij langzaam verdween in dit stijve lijf: van binnen was hij nog steeds Cock, mijn papa, maar van buiten was hij bijna niet meer zichtbaar, op de twinkeling in zijn ogen na. Het is vreselijk om aan de zijlijn toe te kijken hoe iemand langzaam verdwijnt. Hij heeft er alles aan gedaan om de ziekte te remmen, maar het mocht niet baten. Vooralsnog is er geen genezing mogelijk. Geen remming van deze symptomen...

Maar... Er is hoop... Men zet zich kneiterhard in om deze ziekte beter te begrijpen en mogelijkheden te onderzoeken om de ziekte af te remmen en hopelijk ooit te genezen. Daarom kom ik nú in actie. Om geld in te zamelen voor wetenschappelijk onderzoek. Ik weet als geen ander hoe wetenschappelijk onderzoek alleen maar doorgang kan vinden met financiering. En daarom mijn vraag aan jou: Steun jij mij? Help je me geld in te zamelen voor ParkinsonNL?